ຄາບເຂົ້າພິເສດ

ວັນທີ 20 ທັນວາ ປີເຖາະ (ວັນທີ 7 ກຸມພາ ປີ 1988), ຂ້າພະເຈົ້າຮັບຄໍາສັ່ງໃຫ້ຍ້າຍຈາກໝວດອົງຄະລັກ ກອງບັນຊາການທະຫານເຮືອເຂດ 4 ໄປປະຕິບັດໜ້າທີ່ຢູ່ກອງພົນນ້ອຍ 146. ຄະນະບັນຊາການກອງພົນນ້ອຍໄດ້ພົບປະ ແລະມອບໝາຍໜ້າທີ່ໃຫ້ອ້າຍນ້ອງພວກຂ້າພະເຈົ້າ 15 ຄົນອອກເກາະ ດາເລີນ ຂຶ້ນກັບໝູ່ເກາະ ເຈື່ອງຊາ. ກ່ອນທີ່ໄປປະຕິບັດໜ້າທີ່ຢູ່ທະເລ, ພວກຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ໄປເທດສະບານ ບາງ່ອຍ (ປະຈຸບັນແມ່ນຕາແສງ ບາງ່ອຍ, ນະຄອນ ກາມແຣງ, ແຂວງ ແຄງຮວ່າ) ເພື່ອກະກຽມສະບຽງອາຫານທີ່ຈໍາເປັນ. ຜັກຂຽວແມ່ນສິ່ງ ທີ່ບຸລິມະສິດທີໜຶ່ງ, ນອກນັ້ນແມ່ນຫົວມັນ, ໝາກໄມ້ປະເພດຕ່າງໆຍ້ອນສາມາດຮັກສາໃນໄລຍະຍາວ ແລະໃນເງື່ອນໄຂອາກາດຮ້າຍແຮງ.

ຜູ້ຂຽນ (ສະຫາຍ ຫງວຽນຢຸຍເຢືອງ, ອະດີດນັກຮົບ ກອງຮ້ອຍ 861, ກອງພົນນ້ອຍ 146, ທະຫານເຮືອເຂດ 4 - ຢືນທີ 5 ແຕ່ຊ້າຍມາ) ໃນການພົບປະກັບເພື່ອນຮ່ວມກົມກອງ, ປີ 2014. ພາບ: ຜູ້ຂຽນສະໜອງ.

ຕອນບ່າຍວັນທີ 26 ທັນວາ ປີເຖາະ 1988, ກໍາປັ່ນ ໝາຍເລກ  HQ-505 ໂດຍກັບຕັນເຮືອ ຫວູ້ຮຸຍເລ້ (ຜູ້ໄດ້ຮັບນາມມະຍົດວິລະຊົນກໍາລັງປະກອບອາວຸດປະຊາຊົນ) ບັນຊາພ້ອມກັບກໍາປັ່ນ ໝາຍເລກ HQ-556 ຂອງກັບຕັນເຮືອ ຫງວຽນວັນທັງ ໄດ້ຮັບຄໍາສັ່ງຖອດສະໝໍ, ອໍາລາທ່າເຮືອທະຫານອອກທະເລ. ການຄົວກິນໃນກໍາປັ່ນລຳບາກຍາກເຂັນຫຼາຍຍ້ອນກໍາປັ່ນອອກທະເລໃນຍາມທະເລຄະນອງ, ການໄປມາໃນກໍາປັ່ນກໍ່ຍາກແລ້ວ, ການແຕ່ງກິນຍິ່ງລຳບາກຍາກເຂັນກວ່າ. ຊ້ຳບໍ່ໜຳມີຫຼາຍຄົນ, ໃນນັ້ນມີຂ້າພະເຈົ້າ, ຖືກເມົາຄື່ນ, ເປັນຮາກ, ເມື່ອຍຫຼາຍ. ແຕ່ລະເທື່ອເມື່ອກໍາປັ່ນໂຄງເຄງເທິງຄື່ນ, ນໍ້າໃນໝໍ້ປາກເຫວີກໍ່ລົ້ນອອກເຮືອນຄົວ.

ການເດີນທາງອອກທະເລທີ່ຫຍຸ້ງຍາກສິ້ນສຸດໃນກາງຄືນວັນທີ 29 ຮຸ່ງເຊົ້າວັນທີ 1 ບຸນປີໃໝ່ປະຈໍາຊາດ ປີມະໂລງ, ກໍາປັ່ນສອງລໍາຂອງພວກຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ປ່ອຍສະໝໍຢູ່ເກາະ ດາເລີນທາງທິດໃຕ້. ແລະພວກຂ້າພະເຈົ້າຕ້ອນຮັບເວລາສົ່ງທ້າຍປີເກົ່າຕ້ອນຮັບປີໃໝ່ກໍ່ພິເສດທີ່ສຸດ: ຢູ່ເທິງດາດຟ້າເຮືອກາງທະເລ.

5 ໂມງ ເຊົ້າ, ພວກຂ້າພະເຈົ້າລົງກໍາປັ່ນເຂົ້າເກາະ. ເບິ່ງຄື່ນນ້ຳຂາວທົບໃສ່ປາກຝັ່ງເກາະຫີນ ຈຶ່ງຮູ້ໄດ້ຮູບເກາະທີ່ພວກຂ້າພະເຈົ້າມີໜ້າທີ່ປົກປັກຮັກສາ ແລະຮັກສາ. ນັ້ນແມ່ນປະເທດຊາດ, ແມ່ນພາກສ່ວນໜຶ່ງຂອງປະເທດຫວຽດນາມ.

ເຈື່ອງຊາ ໃນປະຈຸບັນ. ພາບ: ຕວນຕູ.

ຍ້ອນອາກາດຮ້າຍແຮງ, ສະນັ້ນຜັກທີ່ນຳມາສູ່ເກາະຖືກເນົ່າເບື່ອຫຼາຍ. ສະນັ້ນຕອນທ່ຽງວັນທີ 1 ບຸນເຕັດ, ພະລາທິການຂອງເກາະຕ້ອງເອົາຜັກບົ້ງແຫ້ງເພື່ອແຕ່ງຜັກຂົ້ວເພີ່ມເຕີມໃຫ້ຄາບເຂົ້າບຸນເຕັດ. ພວກຂ້າພະເຈົ້າເຕົ້າໂຮມກັນອ້ອມພາເຂົ້າທີ່ມີຊີ້ນກະປ໋ອງ ຮ້າລອງ, ຜັກບົ້ງຂົ້ວ, ແກງມັນດ້າງ. ກໍາລັງກິນເຂົ້າ ຝົນກໍ່ຕົກໂດຍບັງເອີນ. ອ້າຍ ຫງວຽນວັນກຽມ ຜູ້ບັນຊາການເກາະ ດາເລີນ ເວົ້າວ່າ: “ໂຊກດີ, ຍາດໂອກາດອາບນ້ຳເລີຍ ຍ້ອນຊຸມວັນຢູ່ກໍາປັ່ນບໍ່ໄດ້ອາບນໍ້າ”. ຄາບເຂົ້າໃນວັນຕົ້ນປີຢູ່ເກາະ ແລະການອາບນໍ້າ “ຕ້ອນຮັບປີໃໝ່” ພິເສດນີ້ແມ່ນອະນຸສອນທີ່ບໍ່ສາມາດຫຼົງລືມໄດ້ຂອງພວກຂ້າພະເຈົ້າ.

ໂດຍ: ຈາງຫງວຽນ