ເພື່ອຊ່ວຍໃຫ້ພໍ່ແມ່ປະຊາຊົນຮູ້ໜັງສື ແລະຍົກສູງຄວາມຮັບຮູ້, ແຕ່ຕົ້ນປີ 2023 ເປັນຕົ້ນມາ, ຄ້າຍທະຫານຊາຍແດນແທງ ໄດ້ສົມທົບກັບສະມາຄົມແມ່ຍິງ ແລະໂຮງຮຽນຕ່າງໆຢູ່ 3 ຕາແສງຊາຍແດນ, ຄື: ແທງ, ຊີ, ເລ່ຍ ເປີດຫ້ອງສອນໜັງສື. ເປົ້າໝາຍທີ່ມາຮຽນສ່ວນຫຼາຍແມ່ນແມ່ຍິງຊົນເຜົ່າປາໂກ, ອາຍຸແຕ່ 20-50 ປີ ເປັນຜູ້ທີ່ປະສົບກັບຄວາມຫຍຸ້ງຍາກ, ຮີດຄອງປະເພນີລ້າຫຼັງ, ບໍ່ເຄີຍຈັບປາກກາ, ບໍ່ເຄີຍໄປໂຮງຮຽນຈັກເທື່ອ.
ມາຮອດປະຈຸບັນ, ບັນດາຫ້ອງສອນໜັງສື ໂດຍພະນັກງານຂອງຄ້າຍທະຫານຊາຍແດນແທງ ຮັບຜິດຊອບຢູ່ 3 ຕາແສງ ແທງ, ຊີ, ເລ່ຍ ມີນັກຮຽນທັງໝົດເກືອບ 100 ຄົນ. ນອກເວລາເຮັດວຽກ, ພະນັກງານທະຫານຊາຍແດນຍັງກະກຽມຫຼັກສູດ, ດຸໝັ່ນຂຶ້ນຫ້ອງເພື່ອແນະນໍາວິທີຂຽນໜັງສືໃຫ້ແມ່ຕູ້, ແມ່ ແລະພວກເອື້ອຍໆ...
ຕາມພັນຕີ ຫງວຽນວັນຈິງ, ຫົວໜ້າການເມືອງຄ້າຍທະຫານຊາຍແດນແທງ ແລ້ວ, ໃນເບື້ອງຕົ້ນ, ເມື່ອຂົນຂວາຍໃຫ້ໄປຮຽນໜັງສື, ຫຼາຍຄົນຮູ້ສຶກອາຍ. ພວກເຂົາຢ້ານທີ່ຈະຈັບປາກກາ, ຢ້ານຕົນເອງຮຽນບໍ່ໄດ້. ແຕ່ດ້ວຍຄວາມອົດທົນ ແລະຄວາມສຸດຈິດສຸດໃຈຂອງທະຫານຊາຍແດນ ແລະຄູອາຈານໃນໂຮງຮຽນ, ຜ່ານການຮຽນແຕ່ລະຕອນ ໄດ້ປຸກລຸກຄວາມເຊື່ອໝັ້ນຕົນເອງ, ຄວາມຕັດສິນໃຈໃຫ້ແກ່ ພໍ່ແມ່ປະຊາຊົນ. ແມ່ຍິງຜູ້ທີ່ບໍ່ເຄີຍຮູ້ໜັງສື, ກ່ອນນີ້ມີແຕ່ລື້ງເຮັດໄຮ່ເຮັດນາ, ເມື່ອໄດ້ມາຮຽນຈຶ່ງມີຄວາມເຊື່ອໝັ້ນຕົນເອງກວ່າ ໃນການທັກທາຍ, ຮູ້ອ່ານ ແລະຮູ້ຂຽນ, ຍົກສູງລະດັບຄວາມຮູ້ກ່ຽວກັບສັງຄົມຂຶ້ນເທື່ອລະກ້າວ... ພິເສດແມ່ນມີນັກຮຽນພາຍຫຼັງອ່ານ, ຂຽນໄດ້ຢ່າງຄ່ອງແຄ້ວ ກໍໄປເປັນກໍາມະກອນຢູ່ພາກໃຕ້ ແລະສົ່ງເງິນມາໃຫ້ຄອບຄົວ.
    |
 |
|
ຫ້ອງສອນໜັງສືໂດຍຄ້າຍທະຫານຊາຍແດນແທງ ຈັດຕັ້ງຢູ່ໂຮງຮຽນປະຖົມ ແລະມັດທະຍົມຕອນຕົ້ນອາຊິງ, ຕາແສງເລ່ຍ (ເມືອງເຮື໊ອງຮວ໊າ, ແຂວງກວ໋າງຈິ), ເດືອນຕຸລາ ປີ 2024. ພາບ: ຮົ່ງຝຸກ |
ບໍ່ພຽງແຕ່ສອນໜັງສືເທົ່ານັ້ນ, ພະນັກງານ, ນັກຮົບທະຫານຊາຍແດນຍັງສົມທົບເຂົ້າການສິດສອນ, ໂຄສະນາກ່ຽວກັບມູນເຊື້ອປະຫວັດສາດຂອງຊາດ ແລະຂອງທ້ອງຖິ່ນ, ຄວາມຮູ້ດ້ານກົດໝາຍທີ່ເປັນປະໂຫຍດ ແລະແທດຈິງ, ຜ່ານນັ້ນຊ່ວຍໃຫ້ພໍ່ແມ່ປະຊາຊົນມີຄວາມເອກອ້າງທະນົງໃຈຕໍ່ບ້ານເກີດເມືອງນອນ, ປະເທດຊາດ, ປັບປຸງນໍ້າໃຈສາມັກຄີ, ຄວາມຮັກແພງ ແລະຍົກສູງຄວາມຮັບຜິດຊອບຕໍ່ວົງຄະນະຍາດ. ເຖິງວ່າອາຍຸ 40 ປາຍແລ້ວກໍ່ຕາມ, ແຕ່ເອື້ອຍ ໂຮ່ທິໄບ ຢູ່ບ້ານອາຮໍ, ຕາແສງແທງ ຍັງເມົາມົວຕໍ່ການຮ່ຳຮຽນ. ພາຍຫຼັງທີ່ໄປມາແລ້ວ, ທຸກໆຕອນບ່າຍເອື້ອຍຈະຍາດແຍ່ງເວລາເຮັດວຽກເຮືອນ ເພື່ອໃຫ້ຕອນແລງມີເວລາໄປຮຽນໜັງສື. ເອື້ອຍ ໂຮ່ທິໄບ ໃຫ້ຮູ້ວ່າ: “ຍ້ອນມີການໜູນຊ່ວຍຢ່າງສຸດຈິດສຸດໃຈຂອງຄູອາຈານ ແລະພະນັກງານຄ້າຍທະຫານຊາຍແດນແທງ ໄດ້ຊ່ວຍໃຫ້ພວກຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ຮຽນໜັງສື. ຂ້າພະເຈົ້າຈະພະຍາຍາມດຸໝັ່ນຮໍ່າຮຽນ. ເມື່ອຮູ້ໜັງສືຈະມີໂອກາດໄດ້ຮັບຄວາມຮູ້ຫຼາຍຢ່າງ ເພື່ອຊ່ວຍຄອບຄົວພັດທະນາເສດຖະກິດ ແລະເປັນແບບຢ່າງໃຫ້ລູກຫຼານປະຕິບັດຕາມ.”
ບໍ່ພຽງແຕ່ຈັດຮູບແບບຫ້ອງຮຽນສອນໜັງສືເທົ່ານັ້ນ, ຄ້າຍທະຫານຊາຍແດນແທງ ຍັງຜັນຂະຫຍາຍໂຄງການໜູນຊ່ວຍດ້ານການສຶກສາອື່ນໆຄື: “ຊ່ວຍນ້ອງໄປໂຮງຮຽນ”, ຮູບແບບ “ລູກລ້ຽງຂອງຄ້າຍທະຫານຊາຍແດນ”…, ປະກອບເງິນເດືອນເພື່ອໜູນຊ່ວຍຄ່າຮຽນ, ຊື້ປຶ້ມ, ຊື້ລົດຖີບ... ເພື່ອຊ່ວຍໃຫ້ພວກນ້ອງນັກຮຽນສືບຕໍ່ໄປໂຮງຮຽນ. ເມື່ອໂອ້ລົມກັບພວກຂ້າພະເຈົ້າ, ທ່ານພັນເອກ ໂຮ່ຝູວິງ, ຮອງຫົວໜ້າການເມືອງ ກອງບັນຊາການທະຫານຊາຍແດນແຂວງກວ໋າງຈິ ໃຫ້ຮູ້ວ່າ: “ການສຶກສາແມ່ນວິທີການຍືນຍົງທີ່ສຸດ ເພື່ອປ່ຽນແປງຊີວິດການເປັນຢູ່ຂອງພໍ່ແມ່ປະຊາຊົນຢູ່ເຂດຊາຍແດນ. ເມື່ອພໍ່ແມ່ປະຊາຊົນຮູ້ໜັງສື ແລະມີຄວາມຮູ້, ເຂົາເຈົ້າຈະມີຄວາມເຊື່ອໝັ້ນຕົນເອງ, ມານະພະຍາຍາມຫຼາຍກວ່າໃນການພັດທະນາເສດຖະກິດ, ກໍ່ສ້າງບ້ານເກີດເມືອງນອນ. ສະນັ້ນ, ໃນ 5 ປີຜ່ານມາ, ທະຫານຊາຍແດນແຂວງກວ໋າງຈິ ໄດ້ເປີດຫ້ອງສອນໜັງສື 9 ຫ້ອງ ໃຫ້ແກ່ນັກຮຽນເກືອບ 300 ຄົນ; ລະດົມນັກຮຽນທີ່ປະລະການຮຽນ ກັບມາຮຽນຄືນເກືອບ 700 ຄົນ ...."
ບັນດາຫ້ອງຮຽນ ໂດຍຄ້າຍທະຫານຊາຍແດນແທງ ສົມທົບກັບອຳນາດການປົກຄອງທ້ອງຖິ່ນ, ໂຮງຮຽນຕ່າງໆເພື່ອລົບລ້າງຄວາມບໍ່ຮູ້ໜັງສືຢູ່ເຂດຊາຍແດນເມືອງເຮື໊ອງຮວ໊າ ບໍ່ພຽງແຕ່ປະກອບສ່ວນຫັນປ່ຽນການດໍາລົງຊີວິດຂອງພໍ່ແມ່ປະຊາຊົນເຜົ່າປາໂກ ຢູ່ທີ່ນີ້ເທົ່ານັ້ນ, ຫາກຍັງເສີມຂະຫຍາຍຈິດໃຈມັກຮຽນ, ບືນຕົວຂຶ້ນໃຫ້ທົ່ວວົງຄະນະຍາດອີກດ້ວຍ. ນີ້ກໍແມ່ນແບບວິທີທີ່ທະຫານຊາຍແດນ ສ້າງທ່າຮົບໃນຈິດໃຈປະຊາຊົນ, ປະກອບສ່ວນປົກປັກຮັກສາອະທິປະໄຕຢູ່ເຂດຊາຍແດນໄວ້ໃຫ້ໝັ້ນຄົງ.
ໂດຍ: ທູຈາງ